Wat hebben wij dáár naar uitgekeken, zeg! Dat deuren-open-weer’, dat jassen-uit-gevoel’, het terrasje óp en daarna ‘s avonds gezellig (binnen) uit-eten-weer’. Zien dat de buurvrouw de bloemetjes weer buiten zet-weer’. De kappers, zoals Voskuil (O!, dáár lijkt ie op…;)  die de zomer weer helemaal in hun bol hebben. De leuke snuisterijen-, speciaalzaken en kledingwinkels die eindelijk weer een beetje kunnen lachen. Ik knijp mezelf in m’n arm: Ik droom niet. Het kan weer!

Wij stropen in Delft natuurlijk allemaal onze mouwen op met dit mooie weer! (Al moeten we ervoor naar ADO ofzo …;) Je bent gewoon ‘van harte welkom’ in onze binnenstad!

Je voelt het ook gewoon: Dit is hèt als onze stad weer gaat leven! En dat is fijn! Dus met een beetje voorzichtigheid nog even omgaan met de restanten van beperking, maar wij staan ervoor open!

Deze week bijvoorbeeld hadden de weermannen en -vrouwen allemaal gelijk! Hoe vaak is dat? En zie je allemaal Oranje-reclames terwijl wij de enige stad zijn mèt! We stoppen ze wel in de kelder, maar daar gaat het niet om… Alles wijst op dat lekkere gevoel! Gezelligheid. Als een bruistablet vlak boven je glaasje water. Het geluidje van een kroonkurk. Het gevoel van een koel glas. De smaak van dat hapje. En die blik door jouw nieuwe zonnebril vanaf het terras. Je dacht al: waar blijft-ie…;)

Nee, wij zijn blij en trots dat we er weer vol voor mogen gaan!